De huidige locatie van kattencafé Balthazar is er één met een levendige kattenhistorie. Toen ik de Van Welderenstraat 46 bezocht ter oriëntatie, verbaasde ik me over de toevalligheid van een tweetal kattenafbeeldingen op de terrasdeuren. Na enige navraag bleek dat de vorige eigenaren grote kattenliefhebbers waren en er zelfs het bedrijf naar vernoemd hadden: De Glazen Kater. Toeval bestaat niet, dat was wel duidelijk. Ik ben op zoek gegaan naar het verhaal achter dit voormalige kattenparadijs.
Meu de Goede, eigenaresse van Van Welderenstraat 46 tussen 1969 en 2016, vertelt op een vroege lentedag aanstekelijk over de ontstaansgeschiedenis van De Glazen Kater in haar voormalig onderkomen. ‘Hippies waren we in de jaren zestig, met een gezonde dosis avonturiersdrift.’ Samen met haar man (technisch tekenaar) vertrok Meu liftend richting het zuiden om, na tussenstops in Turkije, Syrië en Jordanië, compleet platzak neer te strijken in een Israëlische Kibboets. Tijdens deze reis ontstonden de contouren van een welhaast iconische onderneming in Nijmegen.
‘Toen we een aantal jaar na opening van onze eerste winkel in de Tooropstraat (1966) drie andere winkels openden in de Van Welderenstraat, groeide tevens het assortiment. Je kunt het zo gek niet bedenken of we verkochten het, van zelfgemaakte leren sandalen tot kleding, meubels en duurzaam speelgoed.’
Kattige aantrekkingskracht
‘Vanaf het prille begin op nummer 46 heb ik al katten’ vertelt Meu met glinsterende ogen. ‘Die liepen hier vrij door de winkel en werden er ook deel van, met name omdat we erboven woonden en ze alle plekjes benutten. Aanvankelijk hadden we één grote kater en daarna zijn kittens, waaronder twee mooie, ranke vrouwtjes. Daar kwam op den duur onder andere een stevige buurtkater bij, die de sfeer wel fijn vond bij ons. Met een pootje op de schouder en een oorsabbeltje heeft hij zich letterlijk bij ons binnengelikt. Deze grote dikke buurtkater is de liefste kat die ik ooit gehad heb. We moesten alleen oppassen dat de spullen heel bleven met al die katachtige energie.’
‘Op een gegeven moment liep er een andere kat binnen, die we gelijk opvingen en eten gaven. Een aantal maanden later kwamen twee mensen uit de Ziekerstraat langs omdat ze hun weggelopen kat bij ons in de etalage zagen liggen. Hij mocht blijven!’
‘Er was nog een buurtkat die met regelmaat boven en in de winkel kwam – hij heette Buurmannetje. Net toen deze trage kat besloten had dat hij bij ons wilde wonen, gingen we verhuizen. En net toen hij besloten had om dan maar in de winkel in te trekken, sloot ik daar de deuren. Ik vond dat zo erg! Gelukkig heeft de bovenbuurvrouw zich over hem ontfermt.’
What’s in a name
‘We wilden graag een Nederlandse naam voor onze onderneming, gecombineerd met kattenliefde. Een soepele assonantie bracht ons bij ‘De Glazen Kater’. Het logo is in de loop van de jaren aan verandering onderhevig geweest, maar de naam is blijven bestaan.’
De kinderen van Meu dragen dezelfde dierenliefde met zich mee. ‘Toen ik zelf kind was, liep ik met een kat in de kinderwagen rond. Mijn zoon heeft inmiddels vier katten, waar de hele buurt van mee kan genieten. Fantastisch toch?!’
Tot op de dag van vandaag is De Glazen Kater een begrip in Nijmegen. Met de komst van Kattencafé Balthazar ga ik nu met alle mogelijke energie en geestdrift nieuw leven blazen in het karakteristieke pand.
Tekst: Sanne Versteeg
Beeld: Meu de Goede.